'Συ που ξέρεις την καρδιά μου

Συ που ξέρεις την καρδιά μου    
Μοναχή Γαβριηλία
Χρήστος Τσιαμούλης

Με γέννηση, με θάνατο
Σ’ αυτό τον κόσμο ή τον άλλο
Όπου κι αν με πας θα είσαι πάντα Εσύ
Εσύ που ξέρεις την καρδιά μου
Με το αύριο να τη δένεις

Για κείνον που Σε γνώρισε
Κανείς δεν είναι ξένος
Κάνε να μη χάσω ποτέ τη χαρά
Με Σε να είμαι, με Σε τον Ένα
Μες στους πολλούς σαν με πηγαίνεις

Uzun ince bir yoldayım

Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz gece
Bilmiyorum ne haldeyim
Gidiyorum gündüz gece

Dünyaya geldiğim anda
Yürüdüm aynı zamanda
İki kapılı bir handa
Gidiyorum gündüz gece

Uykuda dahi yürüyom
Kalmaya sebep arıyom
Gidenleri hep görüyom
Gidiyorum gündüz gece

Kırk dokuz yıl bu yollarda
Ovada dağda çöllerde
Düşmüşem gurbet ellerde
Gidiyorum gündüz gece

Düşünülürse derince
Irak görünür görünce
Yol bir dakka miktarınca
Gidiyorum gündüz gece

Şaşar Veysel hep bu hale
Gah ağlaya gahi güle
Yetişmek için menzile
Gidiyorum gündüz gece